Եթե վաղը, պետության շարքերից իմացվի նման շշուկներ, ապա այն ժամանակ էլ հենց թուրքերեն պետք է ասվի ''denizi görmeden paçaları sıvama'', Հայերենով ‘ջուրը չի տեսած մի բոբիկանա’… Մեր կազմակերպած այս երկարաշունչ աշխատության բոլոր հարցազրույցները արեց, Ֆրանսիայի մոտ անցյալի մեջ, Հայաստանի դժվար (Սումքայիթ և այլ ջարդեր, Լեռնային Ղարաբաղի, Երկրաշարժի, տարբեր տաքնապալի) օրերում, բազումս իր լումաները իր աշխատություններով, դրած Հայ ծագումով Ֆրանսիացի Ժան Կլոտ Դըլաքրուա-ն:

Այնպես, ինչպես բոլոր հարցերում, այս հարցում էլ այնքան շատ են գիտակցված կերպով կամ անգիտակցաբար խեղված տեղեկությունները, որ կարևորություն չի տրվում արդեն, թե այդ տեղեկությունը որտեղից է ծագել, ինչ հիմք ունի։ Կարևորը, ինչպես գրողն է ասում, առանց գաղափար ունենալու՝ գաղափարը առաջ տանելն է, ցավոք։

Այսպես թե այնպես, Թուրքիայի Հայոց նոր Պատրիարքը պաշտոնապես ձեռնադրվեց և դժգոհողների մեծ մասը, նախկին 12 տարվա վիճակից, իմ կարծիքով, գոնե, այո գոնե մասամբ բավարարվեցին... «չարյաց փոքրագույն» ասելով ...

Փառատոնը շարունակվում էր և մոտենում էինք ավարտին… 2018 թ-ի հուլիսի 8-15-ը անցկացված 15-րդ Ոսկե ծիրան կինափառատոնի ընթացքում կարծեք սովորականից ավելի շատ էին Թուրքիայի, թուրք մարդու մասին ֆիլմերը... Մի հայկական ֆիլմում երբ թուրքերեն խոսում է լավ է, բայց եթե թուրքիացիների դերը պետք է հայ դերասանները խաղային, գոնե ընտրեին առանց ակնհայտ ակցենտի խոսողների կամ էլ դուբլյաժ անեին...

Իմ նախորդ գրության մեջ, հետադարձ հայացք նետելով իրադարձություններին, փորձել էի հակիրճ ներկայացնել, թե ում կողմից, ինչ ջանքերի շնորհիվ, ինչպես է ստեղծվել Ոսկե ծիրան կինոփառատոնը, որը 15-րդ անգամ իրականացվեց Հայաստանի քաղաքամայր Երևանում, 2018 թ-ի հուլիսի 8-ից-15-ը:

 

Ոսկե ծիրան միջազգային կինոփառատոնը Հայաստանի հպարտությունն-այցեքարտն էր դարձել նաև և այդ պատճառով ոչ բարեկամաբար տրամադրված որոշ շրջանակներ դա հասկանալով փորձեցին կրճատել ֆինանսական աղբյուրները...
Բայց մի բան հաշվի չէին առել, որ այս արգելք-դժվարություններն ավելի էր կոփում հայ ժողովրդին դժվարությունների հանդիպելիս...  
 

Թուրքիայի կառավարությունը մի առցանց ծառայություն է ստեղծել, որի միջոցով քաղաքացիները կարող են ընդամենը մի քանի րոպեի ընթացքում տեղեկանալ, թե ովքեր են եղել իրենց նախնիները: Առաջին օրը դիմողների ահռելի թվաքանակի պատճառով ցանցը խափանվել է, սակայն որոշ ժամանակ անց կրկին շարունակել աշխատանքը:

Հակառակ որոշ հայերի կասկածանքով մոտեցման հարցին՝  ճշմարիտ թուրքեր և քուրդեր շարունակում են պայքարել  հայոց ցեղասպանության ճանաչման համար: Նրանց պես մարդկանց համար, որոշ Հայեր ՝ «Մեկ է, չենք հավատում, թուրքը մնում է թուրք»-ի նման, պարզապես հիվանդկոտ և ոչ ճշմարիտ խոսքեր ասեն, իրենց մտքին ու սրտին հետևելով, շարունակում են իրենց պայքարը... պահանջելով, ամեն բանից առաջ, հենց իրենց պետությունից՝ Հայոց Ցեղասպանության ճանաչումը և, իհարկե, սրա համար շատ տուժեր վճարեցին մինչ օրս՝ նյութապես ու բարոյապես, բանտ նստեցին, ֆիզիկապես վիրավորվեցին և նույնիսկ սպանվեցին ....

Ահա թե ինչպես, Թուրքիայի Ազգային Մեծ Մեջլիսի Հայ երեսփոխան տիկին Սելինա Դողանը, առանց չափազանցելու, Թուրքիայի միջազգային համբավի տեր, մորթային հիվանդությունների մասնագետ, Փրոֆ Տքթ Հակոբ Կոթողյանին մահվան լուրը, հիշելով, թե նրա ծնողները նաև վերապրածերից էին 1915-ի ահավոր թեպքերից և որոշ մեջբերումներ անելով իր խոսքերից:

Տիկին Պեսե Քապաք, որը ծանոթ է իր այս հարցի վերաբերյալ քաջ ելույթներով և հայտարարություններով, ոտքի է կանգնել ու դրսևորել մի ընդդիմադիր կեցվածք ... Երբ այլ հայրենակիցներ նրան համոզելով եկեղեցուց դուրս են հրավիրել, ի՜նչ զուհադիպություն (??!!), եկեղեցու դռան առաջ սպասող ոստիկանները նրան պահականոց են տարել ու պատարագից հետո ազատ արձակվել...